ذخاير سنگ آهن گل گهر در استان كرمان و در 50 كيلومتري جنوب غربي شهرستان سيرجان واقع شده است . آثار موجود و حفره های باقي مانده در محل كانسار دلالت بر آن دارد كه اين كانسار در قرون گذشته مورد شناسايي و بهره برداري قرار گرفته است . سن تقريبي يك نمونه از سرباره كوره هاي قديمي كه از سنگ معدن گل گهر استفاده مي نموده است ، در حدود 900 سال تخمين زده شده است . در تصوير زير آثار معدنكاري قديمي در كنار فعاليتهاي جاري در معدن گل گهر ديده مي شوند . 

در دوره معاصر اكتشافات مقدماتي گل گهر توسط شركت ايران باريت در سال 1348 شروع و سپس با همكاري شركت ژاپني ماروبني ادامه يافت . مطالعات اوليه شامل يك سري عمليات مغناطيس سنجي ، حفار ي مغزه گيري (22 چاه با متراژ كلي 2800 متر ) و تعدادي ترانشه و تونل عموما در نواحي 1و 2 كانسار صورت گرفت و بر اساس نتايج حاصله وجود ذخاير قابل توجه سنگ آهن مسلم گرديد .

نمونه هاي تركيبي از مغزه هاي حفاري در سال 1351 توسط شركت ايران باريت به شركت سوئدي گرانكز فرستاده شد و در آزمايشگاه اين شركت مورد بررسي قرار گرفت . اولين آزمايشات در مقياس نيمه صنعتي نتايج اميد بخشي در زمينه توليد كنسانتره ، نشان داد و ادامه اكتشافات را توجيه نمود . با تاسيس شركت ملي صنايع فولاد ايران و جلسات مختلف در شوراي اقتصاد ، اين معدن با پرداخت هزينه هاي انجام شده به شركت ايران باريت در سال 1353 رسما در اختيار شركت ملي صنايع فولاد ايران قرار گرفت 
بعد از انقلاب با ادغام شركت ملي صنايع فولاد ايران و شركت سهامي ذوب آهن و تاسيس شركت ملي فولاد ايران ، اين طرح در اختيار اين شركت نوبنياد گذاشته شد . از ابتداي سال 1367 با تصويب مجلس شوراي اسلامي ، طرح مجتمع سنگ آهن گل گهر از شركت ملي فولاد ايران منتزع و جزء طرحهاي وزارت معادن و فلزات قرار گرفت . در سالهاي 67 و 68 اين طرح تحت نظر ستاد طرح هاي مهم و عمده انقلاب وزارت معادن و فلزات سرپرستي گرديد .

از ابتداي سال 1369 مجددا طرح در اختيار شركت ملي فولاد ايران قرار گرفت . كانسار سنگ آهن گل گهر در شش آنومالي مجزا در محدوده اي به طول تقريبي 10 كيلومتر و عرض تقريبي 4 كيلومتر قرار گرفته است . توده معدني كه در حال حاضر در دست آماده سازي قرار دارد ، ناحيه شماره يك با ذخيره قابل استخراج 145 ميليون تن مي باشد . علت انتخاب توده شماره يك به عنوان اولويت اول در انجام مطالعات گسترده اكتشافي و سپس طراحي و آماده سازي ، به دليل نتايج اكتشافات مقدماتي اميدواركننده تر و نزديكي ماده معدني به سطح زمين مي باشد كه امكان استخراج به طريقه روباز را امكان پذير مي سازد . توده هاي معدني ديگر غير از توده معدني شماره 2 تنها مورد اكتشاف مقدماتي قرار گرفته اند .

بطور كلي عمليات شناسايي و اكتشافي بر روي نواحي ششگانه مذكور تا سطوح متفاوتي انجام گرفته است . مقدار ذخيره قطعي و قابل استخراج فقط براي ناحيه 1و2 به ترتيب به ميزان 180 و 42 ميليون تن تعيين گرديده است .

از مجموع 180 ميليون تن ذخيره قطعي در ناحيه 1 ، بر اساس طراحي استخراج بطريقه روباز ، 145 ميليون تن سنگ معدني قابل استخراج بوده و اين مقدار مبناي طراحي تاسيسات و تجهيزات فعلي و بوجود آمدن طرح مجتمع معدني سنگ آهن گل گهر مي باشد . با توجه به ميزان ذخيره قابل برداشت ناحيه شماره يك و برنامه استخراج ساليانه 5 ميليون تن سنگ آهن خام ، عمر بهره برداري از معدن شماره يك 30 سال برآورد شده است .

با انجام اكتشافات تفصيلي و مشخص شدن نتايج حاصله و در نظر گرفتن تجهيزات و تاسيسات گسترده اي كه براي بهره برداري از ناحيه يك ايجاد مي گردد ، مي توان ذخاير ساير نواحي را به موازات يا بدنبال استخراج ناحيه يك مورد بهره برداري قرار داد . ظرفيت طراحي شده براي بخش هايي از تجهيزات مجتمع با توجه به برنامه هاي طرح توسعه و افزايش توليد تا 10 ميليون تن استخراج ساليانه سنگ معدني پيش بيني شده است .

كانسار سنگ آهن گل گهر در استان كرمان در طول جغرافيايي 55 درجه و 19 دقيقه شرقي ، عرض جغرافيايي 29 درجه و 7 دقيقه شمالي و بطور تقريبي در مركز مثلثي كه رئوس آن را كرمان ، شيراز و بندرعباس تشكيل مي دهند واقع شده است . نزديكترين شهر به آن سيرجان مي باشد كه در 50 كيلومتري شمال شرقي قرار دارد . كانسار در دشت مرتفعي با ارتفاع متوسط 1750 متر از سطح دريا در دامنه شمالي رشته كوه زاگرس در يك ناحيه نيمه كويري واقع است . اين منطقه توسط كوههايي به ارتفاع 2500 متر و بيشتر با امتداد شمال غرب – جنوب شرق احاطه شده و در جنوب شرقي كانسار رشته كوهي به بلنداي 2900 متر از سطح دريا قرار دارد . پوشش گياهي اين ناحيه بسيار اندك و پراكنده و بيشتر بصورت بوته و گياهان وحشي مقاوم در مقابل خشكي و گرما مي باشد . تنها در قسمتهايي كه آب از دره ها و دامنه كوهها سرازير مي شود درخت روئيده است . در اين ناحيه رود دائمي جريان نداشته و آب مورد دسترس در بسياري از اوقات سال متكي به مقداري آب چشمه هاي پراكنده مي باشد . با اين وجود در فصل بهار و هنگام ذوب برفهاي ارتفاعات منطقه ، جويبارهاي فصلي به راه مي افتد . 
آب و هواي خشك و كويري سبب تغيرات شديد حرارت در فصول مختلف و در شبانه روز شده است . حداقل درجه حرارت اندازه گيري شده در نزديكترين شهر به معدن يعني سيرجان در زمستان 16- درجه سانتيگراد و حداكثر درجه حرارت در تابستان 40+ درجه سانتيگراد بوده است . همچنين ميزان اختلاف درجه حرارت در روز و شب به 35 درجه سانتيگراد مي رسد .

نزولات باراني كم ( بطور متوسط ساليانه 120 ميليمتر ) و تبخير ساليانه زياد ( تقريبا در حدود 2000 ميليمتر ) نمودي از آب و هواي كويري منطقه است . رطوبت نسبي هوا در 30+ درجه سانتيگراد بميزان حداكثر 70% ثبت شده است . آب مورد نياز مجتمع براي مصارف صنعتي ، عمومي و آشاميدني از حوزه چاه دراز واقع در 23 كيلومتري شرق مجتمع و از 8 حلقه چاه تامين خواهد شد .